Ik heb er dagen tussen zitten dat ik het gevoel heb dat ik stil sta. Dan focus ik mijn aandacht op datgeen er nog niet is. Ondanks alle stappen die ik heb gezet en het innerlijk werk wat ik heb verricht, kijk ik naar waar ik nog niet ben. Hoe f$%&d up is dat?!
Ik geloof erin dat wat ik aandacht geef groeit. Focus ik mijn aandacht op tekort, dan creëer ik tekort. Focus ik mijn aandacht op negatieve geachten, dan creëer ik meer van die gedachten.
Steeds meer voel ik dat ik de creator ben van mijn leven. Dat het mijn verantwoordelijkheid is om te onderzoeken wat ik écht wil. Dat ik zelf kies welke gedachten ik toelaat en welke niet. Alles begint met een gedachte.
In de laatste editie van de Happinez stelde de hoofdredacteur de vraag; ´kan ik hier met zachtheid naar kijken?´
Oké, ik bepaal dus mijn eigen gedachten, maar als ik even een negatieve gedachte toelaat dan is er geen man over boord. Dan stort mijn wereld niet in. Dan denkt het Universum heus niet: ´Ha een negatieve gedachte. Dit betekent dat we je droom lekker niet gaan laten uitkomen´.
Het is een kans om even aandacht te besteden aan mijn angst, twijfel of onzekerheid. Want daar komen mijn negatieve gedachten vaak uit voort. Op het moment dat ik er met zachtheid naar kijk, kan ik ontspannen, loslaten en groeien.
Dus stel ik mezelf voortaan de vraag; ´Kan ik hier met zachtheid naar kijken´?
Comments